39.Długo nad tym myślałem, i postanowiłem zabrać cię do schroniska, abyśmy przygarnęli jakieś zwierzątko.

Kolejna walizka przepakowana, ostatnio naprawdę żyłam tylko na walizkach. W sumie to potrzebowałam odpoczynku. I nie mogłam się już doczekać, kiedy będą wakacje. Mieliśmy z Jorge jechać najpierw na tydzień do Granady, a później stamtąd do Portugali. Mieliśmy nocować w moim rodzinnym domu, bo matka nas zaprosiła. A później samolotem wrócić do Barcelony i tam dalej do Saragossy. Dwa tygodnie wakacji. Ale zanim to nadejdzie, musiałam pojechać do Berlina. Ale siedziałam na podłodze i porządkowałam zdjęcia, które chciałam wykorzystać w mojej nowej wystawie. W planach miałam zdjęcia z moich podróży, dlatego starałam się wszystko ładnie ułożyć. W dobrej kolejności. W dodatku słuchałam muzyki przez słuchawki, więc nie wiedziałam kiedy do mieszkania wpadł Jorge. Za to zobaczyłam przed sobą kwiatka. Zdziwiona ściągnęłam słuchawki i spojrzałam do góry.

- Dzień dobry, pracusiu. – zaśmiał się co odwzajemniłam – Ładne zdjęcia.

- To na wystawę. Muszę to przygotować teraz, aby po powrocie spakować walizkę na nasze wakacje i mieć wszystko przygotowane.

- Właśnie co do tego, to Kevin się wypytywał co lubisz a czego nie. Chyba szykują dla nas lodówkę.

- Wariaci, do mnie w sumie Alba pisała, czy czasem nie mam nic przeciwko temu, że będziemy spać na kanapie w przechodzącym pokoju.

- No tak. I przyszykuj rzeczy, które bierzesz i trzeba wyprać. Tak to nie będzie tego dużo.

- Oczywiście. – uśmiechnęłam się do niego i zostałam sama

- Właśnie! Po zakończonym sezonie idę z chłopakami na imprezę. Wiesz, sami faceci.

- Znowu będziesz leczyć kaca. Ale ok, tylko grzecznie mi tam.

- W sumie to miała to być impreza z naszymi partnerkami, ale ty nie możesz iść. No i kilka chłopaków nie ma dziewczyn, więc postanowiliśmy zrobić taki męski wieczór.

- Tylko nie starajcie się jakichś poderwać, aby tamci mieli z kogo wybierać.

- Nie muszę już podrywać, bo poderwałem już dziewczynę. I wolę właśnie te, które nie chcą mnie, a ty taka byłaś. Uparta mimo tego, że na mnie leciałaś.

- Nie leciałam na ciebie. – zaśmiałam się serdecznie stając z podłogi  – Byłeś wkurzający.

- Dalej jestem, ale jednak mnie wybrałaś. – przytulił się do moich pleców – W sumie to wiesz, że dalej ci nie dałem prezentu na rocznicę.

- Wiem. Ale mówiłam ci już, nie mam ci tego za złe.

- Mówiłaś, ale i tak zrobiłem ci prezent. Ale… dostaniesz go dopiero po naszym powrocie.

- A co to takiego? Niespodzianka?

- Właściwie to nie. – dał mi buziaka w policzek – Długo nad tym myślałem, i postanowiłem zabrać cię do schroniska, abyśmy przygarnęli jakieś zwierzątko.

- Naprawdę?! – od razu się do niego odwróciłam a on pokiwał głową – Cokolwiek? Pies, albo kot?

- Owszem, to taki mały prezent. Tyle tylko, że po naszym powrocie. Bo lepiej abyśmy już byli w domu niż podrzucać rodzicom.

- Masz rację i jej… to jeden z najlepszych prezentów. – uśmiechnęłam się szeroko dając mu całusa – Dziękuje.

***

Siedziałam właśnie na sesji zdjęciowej w Berlinie. Nie powiem, ale dużo się nauczyłam przez te dwa dni od starszego ode mnie fotografa. I podłapałam trochę jego nowych technik. W dodatku wieczorem wybierałyśmy się na imprezę. Gdzie musiałam wbić się w sukienkę i kompletnie nie wiedziałam czy będę pasować. Coraz bardziej zastanawiałam się nad tym w co się ubieram. I połowę rzeczy już odwiesiłam w głąb szafy. Co oczywiście Jorge skomentował, ale w tym momencie nie chciałam się nad tym długo zastanawiać. W sumie to sukienkę miałam od Sary. I nie powiem, ale podobała mi się. Po raz pierwszy ubrałam na siebie coś innego niż zazwyczaj, i coś seksownego. Do tego dodatki i byłam gotowa. Oczywiście niektórzy robili zdjęcia, więc i ja pozowałam, chociaż lepiej czułam się właśnie za obiektywem niż przed. Sara dodała to zdjęcie, na którym byłyśmy na Instagrama i widziałam, ze Jorge je polubił. Tyle tylko czy on polubił je ze względu na mnie czy też bardziej odsłoniętej sukienki Sary? Ale w sumie odpowiedź przyszła sama. Bo kiedy leżałam na swoim łóżku w hotelu to dostałam wiadomość od Jorge.

„Uważam, że wyglądasz seksownie w tej sukience”

Tylko się zaśmiałam, ale mu jednak odpisałam „A czy to źle, czy dobrze?”

„Inaczej… ale w pozytywnym znaczeniu. I mam nadzieje, że częściej cię będę widzieć w takim wydaniu”

„Pomyślę… ale teraz czas iść spać. Buziaki i kocham cię”

„Ja również kocham i tęsknie”

Z uśmiechem na ustach zasnęłam i nie mogłam się doczekać, aż wrócę do Saragossy. Bo naprawdę pragnęłam wakacji z moim chłopakiem, gdzie moglibyśmy być sami. Z dala od pracy.